گویند که از دل به دلی راهی است
تو کی ز دلم رفته ای؟
ای عشق نهانم
گر بیایی خانه ام هر دم به رویت باز هست
آخر ندانستم، تو مهمانی مگر؟
پس چرا هر دم در این ویرانه ای
میدانی جانم؟
یک بار که سهل است اگر هزار بار هم به عقب برگردم
با تو بیگانه خواهم ماند
من از هیچ بیگانه ای به اندازه ی آشنا زخم نخوردم.